του Γιώργου Μπήτρου*
Μπορεί να θεωρείται ξεπερασμένη πλέον η διαμάχη μεταξύ πόλεων και επιστημόνων για την πρώτη πρωτεύουσα του Νεότερου Ελληνικού Κράτους και άσκοπη η επιπλέον επιχειρηματολογία, παρόλο που ακόμα ακούγονται φωνές και γράφονται κείμενα που λανθασμένα υποστηρίζουν και προωθούν την πόλη του Ναυπλίου ως πρώτη πρωτεύουσα. Μην ξεχνάμε ότι γενιές μαθητών έχουν διδαχθεί από τα σχολικά εγχειρίδια ιστορίας την είδηση για την αποβίβαση του Ιωάννη Καποδίστρια στο Ναύπλιο και τη δήθεν ορκωμοσία του εκεί.
H δε εξοχότης του τους απεκρίθη ότι δεν θεωρείται ακόμη ειμη ως απλούς περιηγητής, και ότι τους ευχαριστεί μεν δια τας ευνοϊκάς ταύτας διαθέσεις των, δεν δύναται δε να πράξη τι προτού να λάβη εις Αίγιναν την συνέντευξιν μετά της Βουλής των αντιπροσώπων του έθνους και να αναδεχθή κατά τάξιν το υπούργημα, το οποίον ενεπιστεύθησαν εις αυτόν οι Έλληνες…
Επίσης στο ίδιο έντυπο φιλοξενείται η είδηση ότι ένα Ρώσικο πλοίο έσπευδε να φθάσει στην Αίγινα για να συμμετάσχει στην υποδοχή του Ι. Καποδίστρια. Και ο πλέον κακόπιστος μπορεί πλέον να αναγνωρίσει ότι η επιλογή της Αίγινας ήταν συνειδητή, απόλυτη και ξεκάθαρη. Η Αίγινα είχε επιλεγεί από καιρό για να φιλοξενήσει τη κυβέρνηση, γι’ αυτό άλλωστε και στο νησί βρισκόταν ήδη η Αντικυβερνητική Επιτροπή. Σε αυτό το νησί φιλοξενήθηκε η έδρα της πρώτης Κυβερνήσεως και εδώ πάρθηκαν οι αποφάσεις για το κτίσιμο της Νέας Ελλάδας.
Τα στοιχεία αυτά είναι γνωστά στους μελετητές και ερευνητές. Αξίζει όμως να έρχονται τακτικά στο φως και να γίνονται προσιτά σε όλους. Για το λόγο αυτό, αντίγραφο της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως μοιράστηκε σε όλους τους παρευρισκομένους στην εκδήλωση της Τετάρτης 26 Ιανουαρίου στο Πνευματικό Κέντρο Κυψέλης στο πλαίσιο των εορτασμών για την επέτειο της άφιξης και ορκωμοσίας του Ιωάννη Καποδίστρια στην Αίγινα ως πρώτου Κυβερνήτη του ελεύθερου Ελληνικού Κράτους. Ευχαριστούμε θερμά την στενή συνεργάτιδα της αείμνηστης ιστορικού της Αίγινας Γωγώς Κουλικούρδη, την Λίνα Μπόγρη-Πετρίτου, που μας το διέθεσε από το πλούσιο προσωπικό της αρχείο.
* Ο Γιώργος Μπήτρος είναι εκπαιδευτικός και υπεύθυνος του Πνευματικού Κέντρου Κυψέλης. Το παρόν κείμενο είναι μικρό απόσπασμα από την ομιλία του στην εκδήλωση για την επέτειο της ορκωμοσίας του Ι. Καποδίστρια, την Τετάρτη 26 Ιανουαρίου, στο Πνευματικό Κέντρο Κυψέλης.
Aegina First | Πρώτα η Αίγινα 
Έτσι είναι. Τα έχουμε πει πολλές φορές αλλά ας το ξαναπούμε. Στην προηγούμενη ανάρτηση υπήρξε ένα (τελευταίο) σχόλιο, που υπενθύμιζε την εξαιρετική ανάλυση του θέματος στο τρίτο τεύχος της ΑΙΓΙΝΑΙΑΣ. Εκεί υπάρχει και άρθρο που αποδεικνύει το πόσο λάθος και άσκοπη είναι η αντιπαλότητα με το Ναύπλιο. Κι’ όμως, μετά το δίκτυο πόλεων «Ιωάννης Καποδίστριας», που προωθήθηκε την προηγούμενη τετραετία, ξαναγυρίσαμε στον τοπικισμό, όπως δήλωσε υπερηφάνως ο αρμόδιος αντιδήμαρχος.
Κάτι ακόμα. Κατηγορήθηκαν εκπαιδευτικοί ότι δεν προβάλλεται το θέμα. Κι’ όμως, μέχρι και εργασίες έχουν γίνει από μαθητές, με την επίβλεψη καθηγητών τους. Ας γίνεται προτροπή και όχι μομφή. Εξ άλλου είναι δύσκολο για ένα καθηγητή να λέει ότι στο σημείο αυτό έχει γίνει παραποίηση της Ιστορίας (και πάλι το θέμα έχει ερευνηθεί στην ΑΙΓΙΝΑΙΑ).
Ο καθηγητής πρέπει να υπηρετεί τη αλήθεια. Πολύ περισσότερο την ιστορική αλήθεια.Να προτρέπει σε έρευνα όχι να κουκουλώνει.Να μην σιωπά αλλά να μιλά. Να φωτίζει, να οδηγεί. Να μορφώνει και όχι να παραμορφώνει με την παρασιώπηση της αλήθειας. Να αποκαλυπτει τα λάθη και να σκίζει αν χρειαστεί ακόμα και σελίδες. Γιατί ο δάσκαλος κάθε βαθμίδας ασκεί λειτούργημα και δεν είναι δημόσιος υπάλληλος με τησ τενή έννοια του όρου.
Ας μη ξαναπέσουμε σ’ αυτήν την τετριμμένη και εν πολλοίς ανιστόρητη θυροφιλαθλική συζήτηση περί πρώτης πρωτεύουσας. Αυτό ειπώθηκε ξανά και ξανά με ουσιαστικές μελέτες, άρθρα και βιβλία ένα εκ των οποίων είναι η δίγλωσση έκδοση της Σοφίας Σφυρόερα (ελληνικά-αγγλικά), ΑΙΓΙΝΑ ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, που η προηγούμενη δημοτική αρχή, πολύ απλά, έδινε ως δώρο στους εκάστοτε καλεσμένους στις διάφορες εκδηλώσεις. Η επαναφορά του θέματος ως «διεκδικητική πολιτική», το ευτελίζει, αφού τα ιστορικά γεγονότα δεν διεκδικούνται, αλλά είναι και υπάρχουν αποδεικνυόμενα με πνευματικό κόπο και γνώση. Το κυριότερο λοιπόν που αυτή η επιχειρούμενη «ολική επαναφορά» καταδεικνύει είναι η αδυναμία άρθρωσης ιστορικού λόγου συνέχειας στο θέμα και ουσιαστικού γνωσιακού ελλείματος στην ανάδειξη της ιστορικότητας και του πρωταγωνιστικού ρόλου της Αίγινας την καποδιστριακή περίοδο. Και αυτό πάλι λόγω των τότε ιστορικών συγκυριών και ανεξάρτητα από τις δυνατότητες που είχε «η πολύπαθος νήσος δια μέσου των αιώνων». Μου θυμίζει το ζήτημα, έτσι όπως πάει πάλι να τεθεί, «την αγωνία του τερματοφύλακα τη στιγμή εκτέλεσης του πέναλτι».
Με όλον τον σεβασμό στον φίλο Ω-Ω του οποίου την θέση κατανοώ –και σε έναν βαθμό συμμερίζομαι– θεωρώ ότι πολύ κακώς ανεχόμαστε επί τόσα χρόνια να διδάσκονται τα νέα παιδιά όλης της Ελλάδας ένα ψέμα που υποτιμά την ιστορία του νησιού μας και που, σίγουρα, υπηρετεί κάποιες άλλες τοπικιστικές σκοπιμότητες. Ένα οποιοδήποτε ιστορικό ζήτημα όταν αντιμετωπίζεται με την πρέπουσα σοβαρότητα παύει να είναι «θυροφιλαθλικό». Η αδράνεια όμως τόσων ετών σε ένα θέμα σοβαρό δεν δικαιολογείται.
Η έκδοση του λευκώματος της Σοφίας Σφυρόερα είναι μία από τις σωστές κινήσεις που έγιναν στο παρελθόν και ακόμη περισσότερο η δημιουργία του δικτύου των καποδιστριακών πόλεων που απαίτησε πολλή και σοβαρή δουλειά. Τα σχολικά βιβλία όμως εξακολουθούν να γράφουν αυτά που έγραφαν και πριν, και υπάρχουν γενιές μαθητών, αλλά και δασκάλων που αγνοούν την αλήθεια για την Αίγινα. Ας μην φτάσουμε λοιπόν στο σημείο να απεμπολήσουμε την ιστορία μας καθώς και τα όποια οφέλη μπορεί να μας αποφέρει –ακόμη και υλικά– εν ονόματι μιας κακώς εννοούμενης πολιτικής ορθότητας.
Ένα άλλο φλέγον θέμα το οποίο έθεσε εμμέσως ο mikgeo είναι το κατά πόσον είμαστε άξιοι να διαχειριστούμε την ιστορία μας. Αν κρίνουμε π.χ. από την απόλυτη κακοποίηση που έχει υποστεί στο παρελθόν το μόνο καποδιστριακό κτίριο που έχει επισκευασθεί –αυτό που στεγάζει σήμερα το Δημοτικό Θέατρο– από γνωστό μηχανικό που κατέστρεψε στην κυριολεξία την μορφολογία του, μήπως θα έπρεπε να προτιμήσουμε να αφήσουμε τα υπόλοιπα καποδιστριακά στην μοίρα τους αν το αποτέλεσμα της επισκευής τους θα μοιάζει περισσότερο με αυτό της Αγίας Ειρήνης; Και εδώ μιλάμε για μνημεία άμεσα συνδεδεμένα με την ιστορία της νεώτερης Ελλάδας.
Καμία αντίρρηση για τη διαστρέβλωση της ιστορίας στα εκπαιδευτικά βιβλία, για την ανοχή σ’ αυτό, για την απαξίωση των καποδιστριακών κτιρίων κ.λ.π. Συμφωνώ και επαυξάνω κατά την έννοια που το θέτει ο kfr. Σ’ αυτό που αναφέρομαι είναι ότι, έτσι όπως πάει να ξανατεθεί το θέμα ως “διεκδικητική πολιτική” πρωτοδεύτερης πρωτεύουσας και των εξ αυτής ένθεν και ένθεν επιχειρημάτων, το ζήτημα καταντάει τέτοιο, όπως η νεοτουριστική ιδεολογία αυτών που το ανακάλυψαν πριν μερικά χρόνια, δηλαδή των τουριστικών πρακτόρων αλλά και της παμπόνηρης πολιτικής της τότε δημοτικής αρχής του Ναυπλίου, που πάντως τα σουλούπωσε τα δικά της καποδιστριακά και το κέντρο της δικής της πόλης. Και αυτά έχουν ειπωθεί και ξαναειπωθεί και στο 3ο τεύχος της Αιγιναίας και αν θυμάμαι καλά και από τον κ. Μιχάλη Μουτσάτσο πλέον ή άπαξ. Η άποψή μου για την έναρξη επίτευξης των στόχων στους οποίους αναφέρεται ο kfr είναι προτάσεις συγκεκριμένες επί του πρακτέου και όχι μόνον η περί έλλειψης οικονομικών κονδυλίων γνωστή γκρίνια. Επ’ αυτού πιστεύω ότι θα έχουμε την ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις στο φιλόξενο blog σας, που αντιλαμβάνομαι και είμαι πεισμένος και από τις μέχρι σήμερα καταχωρήσεις για τον Καποδίστρια, ότι βλέπει το θέμα Καποδίστριας-Αίγινα σφαιρικά. Τέλος ουδεμία «πολιτική ορθότητα» υπονοείται στο προηγούμενο σημείωμά μου, απλά μια προσπάθεια να τεθούν οι βάσεις μιας ευρύτερης και αποτελεσματικότερης ιστορικής αλλά και σύγχρονης προσέγγισης του θέματος, αφού έτσι κιαλλιώς «τα ιστορικά γεγονότα δεν διεκδικούνται, αλλά είναι και υπάρχουν αποδεικνυόμενα με πνευματικό κόπο και γνώση». Θα συμπλήρωνα δε μετά το μικρό αυτό διάλογο και με πράξεις ατομικές και συλλογικές.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που άνοιξε τέτοια συζήτηση και σε τέτοιο επίπεδο. Θέλω να ευχαριστήσω τόσο τον κ. Μπήτρο όσο και τους σχολιαστές. Μια μικρή παρατήρηση σε όσα ανέφερε ο «Άφοβος»: Συμφωνώ ότι ο εκπαιδευτικός κλπ κλπ αλλά εκτός των όσων κατάγονται από το νησί ή ζουν χρόνια εδώ, υπάρχουν και τόσοι άλλοι. Δεν είναι βέβαιο αν όλοι γνωρίζουν την πραγματική ιστορία και δεν ξέρω αν τα σχολεία έχουν καθιερώσει κάτι για γνώση όλων όσων διδάσκουν ιστορία στο νησί (και δάσκαλων και καθηγητών).
Για τον Ω-Ω και το σχόλιο του, στις 26-1-2011 2:24 μ.μ.
Μακριά από μας, φίλε Ω-Ω, οι εκφράσεις του τύπου:
1) «τετριμμένη και εν πολλοίς ανιστόρητη θυροφιλαθλική συζήτηση περί πρώτης πρωτεύουσας»,
2) «διεκδικητική πολιτική»,
3) «επιχειρούμενη ολική επαναφορά»,
4) «Μου θυμίζει το ζήτημα, έτσι όπως πάει πάλι να τεθεί, την αγωνία του τερματοφύλακα τη στιγμή της εκτέλεσης του πέναλτι».
Σίγουρα, εκείνη την εποχή που δημιουργήθηκε το θέμα, Μάρτιος 1996, δεν θα ήσουνα εδώ, ώστε να ζήσεις από κοντά και να ακολουθήσεις μαζί μας, βήμα, βήμα, τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίσαμε το «Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών και Σπουδών Ι. Καποδίστριας», που ζήτησε να ανακηρύξει το Ναύπλιον ως «Πρώτη Δημοκρατική Πρωτεύουσα Ανεξάρτητου Κράτους της Ευρώπης κατά τον 19 αιώνα». Εκ των πραγμάτων αντιδράσαμε, γιατί αν ο αείμνηστος Κ. Ζηλεμένος, («εγκέφαλος» του κέντρου), διάβαζε και ερμήνευε σωστά την ιστορία, και αν γνώριζε ότι και εμείς εδώ οι ταπεινοί νησιώτες, γνωρίζαμε γραφή και ανάγνωση, ίσως δεν θα επιχειρούσε το ιστορικό ατόπημα!!! Αντιπαλότητα με τη φίλη πόλη του Ναυπλίου, ουδέποτε υπήρξε. Απλά έπρεπε και στην πράξη να αποδοθούν » τα του Καίσαρος, τω Καίσαρι»!!!
Κυρία Πετρίτου, δυστυχώς συμμετείχατε στην «εμφυλιοπολεμική» συγκέντρωση στο γραφείο του κ. Μπεντενιώτη (έτσι διαβάζω). Σας μεταχειρίστηκε, βεβαίως όμως είσαστε τότε ακόμα σοσιαλίστρια (εξιλεωθήκατε όμως). Πιστεύετε ακόμα ότι -σε συμμαχία με τον κ. Βελλιώτη και τον κ. Εμμανουήλ- θα φέρνατε αποτέλεσμα; Η πρόταση ανακήρυξης της Αίγινας -αντί του Ναυπλίου, σας φέρνει -αντικειμενικά- σύμμαχο με τον κ. Τζίτζη.
Αν καταφέρουμε να φτιάξουμε συνεδριακό κέντρο στις φυλακές -ορφανοτροφείο, θα έχουμε πετύχει ό,τι δεν πετύχαμε τα τελευταία τριάντα χρόνια. Η ιστορία κοιτάει πίσω, η πολιτική κοιτάει μπροστά (αν υπάρχει).
Φοβούμαι ότι η κ. Πετρίτου παραμένει μια αμετανόητη σοσιαλίστρια, αν και παρεξηγημένη. Όσο για τα άλλα που αναφέρετε, φοβούμαι ότι είναι ικανή να συμμαχήσει ακόμη και με τον διάβολο τον ίδιο για το συμφέρον της Αίγινας…
To θέμα μας δεν είναι βέβαια η κ. Πετρίτου, που δίνει κι’ αυτή τον αγώνα της. Κάποιο λάθος υπάρχει. Αν το μόνο θέμα ήταν να οριστεί επισήμως ως τοπική εορτή η ημέρα της ορκωμοσίας του Καποδίστρια, δεν θα υπήρχε καμιά διαμάχη. Το κακό είναι ότι ανακινήθηκε το θέμα ότι κακώς λέγεται το Ναύπλιο «Πρώτη Πρωτεύουσα». Και μάλιστα ανακινήθηκε από τον (υποτίθεται) αρμόδιο αντιδήμαρχο για θέματα Πολιτισμού. Θα ήταν αστείο (όπως και η πρόταση του Ζηλεμένου), αν δεν ήταν επικίνδυνο: Από το δίκτυο πόλεων και τη συναδέλφωση, να γυρίσουμε στις τοπικίστικες διαμάχες του 19ου αιώνα.
Να λοιπόν ένα σοβαρό θέμα: Θα συνεχίσουμε το δίκτυο πόλεων ή θα επικρατήσει η «λογική» ότι δεν έχουμε καμιά δουλειά με τους σφετεριστές του τίτλου μας;
Προσεχώς στο Σινέ – Τιτίνα θα παρουσιαστεί το ριμέϊκ της ταινίας «Η κόρη μου η Σοσιαλίτρια». Στο ρόλο της κόρης η κ. Λίνα Πετρίτη, στο ρόλο του πατέρα Κωσταντάρα ο κ. Εμμανουήλ, στο ρόλο του συμβούλου Ξενίδη ο κ. Σ. Βελιώτης και στο ρόλο του Παπαμιχαήλ εργάτη και τρυφερού εραστού της κόρης ο «αστράψυχος».
Στο πλαίσιο του εμφυλιοπολεμικού κλίματος που επικρατεί θα προβληθεί επίσης και το έργο «Ο Θίασος» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, επίσης και ως ελάχιστος φόρος τιμής στην πλούσια θεατρική παράδοση του νησιού μας.
Μήπως θα έπρεπε αυτό το Σαββατοκύριακο να έρθει ο επικεφαλής των διαχειριστών του μπλογκ»ως απλός περιηγητής» στην Αίγινα για να ενσκύψει στα προβλήμματα που έχουν ανακύψει μετά αφθώδη κόκκινο πυρετό που έχει οδηγήσει πολλούς κατοίκους της Αίγινας στην Αγ. Ειρήνη (ωα απλοί περιηγητές κι αυτοί ή ο Θεός να φυλάει;)
Αγαπητέ φίλε ανεπρόκοπε, η ομάδα μας λειτουργεί με δημοκρατικές διαδικασίες και δεν έχει, απ’ όσο γνωρίζω, κανέναν επικεφαλής. Αν αναφέρεσθε στον προσωρινό συντονιστή της, σας διαβεβαιώ ότι βρίσκεται πάντοτε ανάμεσά μας, στο ιστορικό μας νησί. Μπορώ να σας αποκαλύψω μάλιστα ότι το πρόσωπο αυτό είχε το θλιβερό προνόμιο να είναι από τους πρώτους που αντίκρισαν ιδίοις όμμασι την κακοποίηση της Αγίας Ειρήνης. Επί τη ευκαιρία, θα ήθελα να σας παρακαλέσω, εκ μέρους της ομάδας διαχείρισης, να αναρτάτε στο μέλλον τα σχόλιά σας κάτω από το άρθρο στο οποίο αναφέρονται.
Συγνώμη αυτό που έγραψα κολάει σε κάποιο άρθρο; Τι λέμε τώρα. Πάντως αν έρθετε Αίγινα ντυθείτε καλά. Να σας ενημερώσω ότι άρχισε ξανά δρομολόγια το «Άγιος Νεκτάριος», σύγχρονο, φτηνό και κομμάτι αργό.
Οι διάφοροι άφοβοι, ανεπρόκοποι και λοιπώς αυτοχαρακτηριζόμενοι γιατί δεν πάνε στα γνωστά ποιοτικά blogs όπου και ανήκουν; Τι πιστεύουν δηλαδή λέγοντας αστειάκια και κακιούλες; Ότι θα τους θαυμάσουν; Το κοινό που τα «θαυμάζει» αυτά δεν βρίσκεται εδώ. Μοιάζετε με αυτούς που μπήκαν σε ένα ωραίο σπίτι και κοίταξαν να το λερώσουν γιατί ζήλεψαν.
Είναι ενδιαφέρον ότι η περι τον Καποδιστρια συζήτηση συγκινεί,δηλαδη συν-κινει, ήτοι δημιουργεί κίνηση και κίνηση ειναι ζωή. Στο πλαίσιο
αυτό θάθελα να συμπληρώσω ορισμένα πράγματα:
1. Αποτελεί συνήθεια, που εξελίχτηκε σε αρχή της μπλογκόσφαιρας και γιαυτό γοητεύει, οτι κάτω απο μια ανάρτηση για ένα συγκεκριμένο θέμα , οι σχολιαστές να βρίσκουν αφορμή για να αναφερθούν σε παρόμοια θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας και οχι αποκλειστικά να «κατακεραυνώσουν» τη συγκεκριμένη ανάρτηση. Νομίζω ήμουν σαφής στην απάντησή μου στον kfr της 28-1-11 στις 5.47μ.μ. οτι ειμαι «πεισμένος και απο τις μέχρι σήμερα καταχωρήσεις για τον Καποδίστρια, ότι το aeginafirst βλέπει το θέμα Καποδίστριας-Αίγινα σφαιρικά» και όχι τοπικιστικά.
2. Οι εντός εισαγωγικών προτάσεις μου, που η Κα Λίνα Μπόγρη-Πετρίτου είχε την καλοσύνη να τις μαζέψει όλες μαζί από το σχόλιό μου της 28-1-11 στις 2.44μ.μ., απευθύνονται στη διαφαινόμενη νεοτουριστικοτοπικιστικοπατριωτική «διεκδικητική πολιτική» που επανακάμπτει δριμύτερη στην «πολύπαθον νήσον». Αλλωστε τα blogs είναι κατά μια έννοια, τα σύγχρονα καφενεία και η επιλογή μου να συχνάζω στο aeginafirst έγινε γιατί νομίζω ότι εδώ γίνονται αποδεκτές όλες οι σε κόσμιο επίπεδο απόψεις, ακόμη και αυτές που ενοχλούν ορισμένους κλειδοκράτορες της «γνήσιας» αιγινογνωσίας κατά το δη λεγόμενον.
3. Θεωρώ έωλο το επιχείρημα της δυνατότητας ή όχι σχολιασμού της τρέχουσας κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας της Αίγινας από το λεχθέν της Κας Λίνας Μπόγρη-Πετρίτου «…σίγουρα εκείνη την εποχή, που δημιουργήθηκε το θέμα, Μάρτιος 1996, δεν θα ήσουνα εδώ ώστε να ζήσεις από κοντά και να ακολουθήσεις μαζί μας…». Θα συμπληρώσω εδώ ότι γραπτές πηγές δείχνουν ότι μάλλον εδώ ήμουνα, αν και αυτό δεν παίζει ρόλο και είναι μια άλλη ιστορία. Επίσης προξενεί ερωτηματικά η φράση «να ακολουθήσεις μαζί μας», όπως και «μακριά από μας». Δηλαδή «εμείς και οι άλλοι» και ότι αυτό συνειρμικά εννοεί. Απλά θυμίζω «το στάδιο του καθρέφτη» και μεταφράζοντας Λακάν «η γλώσσα είναι μαρτυριάρα».
4. Το θέμα τίθεται εύγλωτα από τον Παρατηρητή, σχόλιο της 29-1-11 στις 9.42π.μ. από τον MicGeo και στα δύο σχόλιά του της 28-1-11 στις 1.15 & 7.39μ.μ. καθώς και από τις παρατηρήσεις περί αισθητικής στη διαφαινόμενη προσπάθεια αποκατάστασης των κτιρίων στο σχόλιο του kfr της 28-1-11 στις 4.51μ.μ. Την τοπικιστική άλλωστε διαμάχη προσπαθεί να ξεπεράσει ο ίδιος ο αναρτήσας κ. Γιώργκς Μπήτρος, που και στην αρχή του κειμένου του και στο τέλος ρητά αναγνωρίζει ότι πρόκειται «για ξεπερασμένη διαμάχη για την πρώτη πρωτεύουσα» και ρίχνει το βάρος στην εκπαίδευση. Εξ αρχής ξεκάθαρο για μένα και το έλαβα ως άριστη αφορμή για ενδιαφέροντες σχολιασμούς, όπως αποδείχτηκε.
5. Τέλος και ανεξάρτητα από τον ελεύθερο κόσμιο διάλογο που πιστεύω ότι το aeginafirst κατοχυρώνει και είναι στις αρχές του, δεν είναι δυνατόν να μην αναγνωρίσω τον καλοπροαίρετο αγώνα της Κας Λίνας Μπόγρη-Πετρίτου και το κυριότερο την ακάματη διάθεσή της να συλλέγει ιστορικό και λαογραφικό υλικό για την Αίγινα,όπως πράγματι δίδασκε σε όλους και σε κάθε ευκαιρία που της δινόταν η Γωγώ Κουλικούρδη.
Το σχόλιο της 29-1-11 στις 12.59 είναι απτον Ω-Ω και δεν τέθηκε από παραδρομή.
Θα ήθελα καταρχήν να ευχαριστήσω τους σχολιαστές για το χρόνο που διέθεσαν να διαβάσουν αυτό το σημείωμα και να σχολιάσουν πολύ εύστοχα και εποικοδομητικά. Πραγματικά η ανακίνηση τέτοιων θεμάτων δεν έχει σκοπό πλέον την αναζωπύρωση κάποιας διένεξης η οποία θα θυμίζει ξαναζεσταμένη σούπα. Η Αίγινα και το Ναύπλιο δεν είναι συγκληρονόμοι. Ο Ι. Καποδίστριας στην Αίγινα θεμελίωσε, και στο Ναύπλιο συνέχισε αλλά δεν ολοκλήρωσε το έργο του…. Πέρα όμως από αυτά αξίζει τον κόπο ευκαίρως ακαίρως να επιστρέφουμε και να θυμόμαστε με νηφαλιότητα, σύνεση και διάθεση διαλόγου, γιατί υπάρχουν και οι νεότεροι που μπαίνουν τώρα στην περιπέτεια και την αναζήτηση της ιστορικής γνώσης.
Τέλος είμαι πολύ περίεργος να δω πως θα διαχειριστεί το θέμα ο καθηγητής κ. Θ. Βερέμης ως επιστημονικός σύμβουλος στην νέα ιστορική σειρά του ΣΚΑΙ «1821». Να θυμηθούμε ότι στην παλαιότερη ανάλογη σειρά του ίδιου σταθμού με θέμα τους ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, είχε επισκεφτεί την Αίγινα και ο φακός της εκπομπής του είχε αποτυπώσει τη φρίκη από το θέαμα που αντίκρυσε κυρίως στο Εϋνάρδειο. Φοβούμαι μήπως η φρίκη αυτή μετατραπεί τώρα σε αποτροπιασμό.
Να συμπληρώσω κι’ εγώ τον κ. Μπήτρο, λέγοντας ότι ο κ. Βερέμης αντιμετώπισε το θέμα πολύ σωστά στη σειρά του ΣΚΑΪ για τους 10 επιφανείς Έλληνες, λέγοντας την ιστορία όπως συνέβη (καθηγητής είναι άλλωστε). Όμως, πράγματι, η κάμερα ήταν εστιασμένη πάνω του και χαμηλά, όταν μιλούσε δίπλα στο Εϋνάρδειο…
Ήταν πράγματι από τις στιγμές που θα πρέπει να ντρέπεται καέθ Αιγινήτης. Σήμερα η κατάσταση είναι ακόμα πιό ελεεινή στο Εϋνάρδειο. Ποιός έχει προσέξει τα δύο μεγάλα αγάλματα που υπάρχουν αριστερά και δεξιά στο περιστύλιο; Αυτα΄δεν χωρούσαν στο Μουσείο της Κολώνας; Ή ακόμα περιμένουν τον γερανό; Το εσωτερικό του κτιρίου θυμίζει κεραμιδαριό.
Είμαστε κληρονόμοι. Αυτό είναι το πρόβλημά μας. Γιατί ακόμα δεν μπορέσαμε ή δεν θέλουμε να διαχειριστούμε την κληρονομιά μας.
άκου φίλε ένα να ξέρεις η Αίγινα είναι καταδιακσμένη στο χάος. Με αυτούς που ψηφίζει παέι από το κακό στο χειρότερο.Και το πιό χειρότερο είναι ότι όλοι αυτοί που ήρθαν και έκτισαν στην Αίγινα μας έχουν καθίσει στο σβέρκο. Χωρίς να ψηφίζουν εδώ, χωρίς να πληρώνουν και νερό κάποιοι από αυτούς έχουν και άποψη καιθέλουν να διαφεντεύουν τον τόπο. Αυτό παράγινε επί Κουκούλη.Πιστεύω να μαζευτεί τώρα το πράγμα.
Είναι επείγον ένας ιστοχώρος για ανάρτηση της επικαιρότητας! Μάθατε για τα κλαδιά
στο αλσύλιο της Παναγίτσας; Υποτίθεται ότι το έφτιαξαν καινούργιο για τις γιορτές του Καποδίστρια! Με τον πρώτο δυνατό άνεμο το καινούργιο έγινε πολύ παλιό, δηλ. μόνο επικοινωνιακή πολιτική. Η στυγνή πραγματικότητα είναι προχειρότητα, επιφάνεια να δείξουμε ότι κάτι κάναμε. Θέλει κόπο και δουλειά για να μπορείς να βγάζεις εύκολα δελτία τύπου με έπαρση για δήθεν αναβάθμιση του τόπου. Με δισταγμό, λόγω του ότι είναι πολύ νωρίς, λέω με αυτοσυγκράτηση προσοχή! Επειδή δεν υπάρχει «χώρος» για τα τρέχοντα κάνω εδώ την ανάρτηση και όποιος την δει!